Panstwo bezprawia

Raport z zaawansowania prac projektowych za miesiąc marzec 2011r.

MZDW pozytywnie odniosło się do podnoszonych argumentów w naszym ostatnim piśmie. Niemniej jednak, pomimo, iż zaoferowaliśmy wykonanie nowej mapy do celów projektowych w dokładnie w tej samej cenie jaka była zawarta w naszej umowie (a oferowana przez nas prawie 2 – lata wcześniej!!) MZDW wstrzymało ponownie prace projektowe i postanowiło rozpocząć nowy proces zbierania ofert cenowych na wykonanie aktualizacji map. Otrzymaliśmy pisemne potwierdzenie od MZDW, kolejnego wstrzymania prac na czas niezbędny do opracowania map oraz 2 miesiące na aktualizację warunków technicznych – cyt: „czas ten…. nie będzie Państwu (wykonawcy) zaliczony jako zwłoka w wykonywaniu przedmiotu umowy…„

Dowodziło to wyłącznie faktu, iż przy i tak ogromnym, bo już 17- miesięcznym „blokowaniu” realizacji przedmiotu umowy, MZDW nie wykazywało żadnego zaangażowania w szybkim zakończeniu procesu projektowego. Świadczyło to wyłącznie o braku zainteresowania realizacją inwestycji polegającej na budowie obwodnicy Okuniewa i świadomym wstrzymywaniu prac projektowych.

MZDW po raz 3 już z rzędu ponagliło UMiG Halinów w sprawie bezczynności, nie mniej jednak podkreśliło, iż brak warunków technicznych jak i podpisanych umów na oświetlenie uniemożliwia realizację prac projektowych przez nasze biuro. Bardziej jednak zmartwiła nas, przewidywana „niekorzystna sytuacja Województwa Mazowieckiego” (sygnalizowana przez MZDW w korespondencji dot. innych naszych umów) co jedynie potwierdzało, iż opracowywana przez nas dokumentacja nie doczeka się realizacji w wyniku braku środków, a co za tym idzie, nikomu (a zwłaszcza MZDW w Warszawie) nie będzie zależało na szybkim uzyskaniu decyzji ZRiD (którą to „chciało” uzyskiwać we własnym zakresie). Nadzieja na szybką realizację umowy i uzyskanie należnego nam wynagrodzenia – stawała się coraz bardziej nierealna.

W dniu 30.02.2011r. otrzymaliśmy od GDDKiA pismo w którym zarządca drogi krajowej wyraził swój pogląd w zakresie realizacji przez zarządcę drogi kategorii niższej obowiązków GDDKiA (przebudowy skrzyżowania).

Nadmienić tu należy, że MZDW ani przed ogłoszeniem przetargu, ani w trakcie procesu projektowego, ani też po przekazaniu przez nas dokumentacji projektowej remontu skrzyżowania – nigdy też później – nie wystąpiło do GDDKiA w celu zwarcia stosownej umowy regulującej kwestie wymienione w załączonym piśmie.

Oczywiście MZDW nigdy skrzyżowania DK76 nie przebudowało, ale przecież też nigdy nie zamierzało tego robić. Ale każdy powód był dobry, aby nie odebrać od nas projektu rozbudowy DW801.

W myśl zasady „co nas nie zabije, to nas wzmocni” broniliśmy się przed herezjami wypisywanymi w pismach MZDW, obalając nieprawdziwe zarzuty i żądając przedłożenia dokumentów na potwierdzenie przytaczanych przez Zamawiającego też.

Nigdy jednak takowych nie otrzymaliśmy, ale za to nowe powody by nie odebrać dokumentacji – oczywiście.

Oprócz uwag zawartych w piśmie, a dot. SST, Specjalista K. Ismonowicz wytknął rzekome 8 miesięczne opóźnienie w realizacji umowy i zarządał szczegółowego zestawienia zawierającego wyjaśnienia zaistniałego opóźnienia.

Jedyną metodą obrony przed nieobliczalnym Zamawiającym było pisanie i wskazywanie w korespondencji niepodważalnych faktów po to, aby uchronić się przed odstąpieniem od umowy. Fakty podnoszone przez nas w pismach były tak oczywiste (wszystkie poparte korespondencją z MZDW), że nie dawały Zamawiającemu powodów ani możliwości do skutecznego odstąpienia z winy wykonawcy – bo tylko takie wchodziło w „grę” aby nie zapłacić za przywłaszczoną dokumentację projektową.

Po otrzymaniu tej odpowiedzi byliśmy już pewni, iż MZDW zrobi wszystko, znajdzie nawet najbardziej irracjonalny powód aby nie odebrać przekazanej przez nasze biuro dokumentacji projektowej i nie wydać nam projektu. Powodem był fakt, iż MZDW za wszelką cenę nie chciało dopuścić do złożenia przez nas wniosku i tym bardziej uzyskania decyzji ZRiD. MZDW doskonale zdawało sobie sprawę, że po złożeniu wniosku i dokumentacji do Urzędu Wojewódzkiego uzyskalibyśmy decyzję ZRiD z nałożonym rygorem natychmiastowej wykonalności, gdyż dokumentacja była kompletna i spełniała wymagania obowiązujących przepisów prawa. Jednak z uwagi na brak środków (droga wypadła z tzw. budżetu) nawet obowiązkowa wypłata odszkodowań (nie wspominając o samej rozbudowie drogi) wykraczała poza zdolności finansowe MZDW w Warszawie. W związku z powyższym mogliśmy się spodziewać tylko i wyłącznie dalszych wymysłów i próby „złapania nas” na wymyślonych terminach rzekomego „uzupełnienia” dokumentacji i odstąpienia od umowy z naszej winy z naliczeniem stosownych kar.

Do tego wszystkiego, aby było śmieszniej, zostaliśmy obwinieni za zbyt dużą ilość podzielonych działek. Oczywiście MZDW zapomniało, iż nakazując nam doprojektowywanie dodatkowych dróg serwisowych, zbiorczych jak i gminnych, samo generowało konieczność dodatkowych podziałów, ale przecież takich rzeczy się pamięta – winny jest zawsze wykonawca, przecież nie „doświadczony” urzędnik z 300 osobowej rzeszy pracowników MZDW.

W dniu 16.03.2011r. odbyło się spotkanie w MZDW już w obecności mecenasa reprezentującego MZDW Pana Jana Bujaka. Jak można się domyśleć spotkanie tylko potwierdziło nasze przekonania, a dodatkowo potwierdziło nierealny termin wyznaczony przez MZDW na wykonanie nowych projektów obiektów mostowych w klasie A.

Specjalista Krzysztof Ismonowicz tak profesjonalnie przygotowywał w imieniu MZDW „stosowny” jak pisał w swojej korespondencji wniosek o wydanie decyzji ZRID, że kopiując bezmyślnie treść wniosku o wydanie decyzji dla drogi wojewódzkiej nr 637, nie chciało mu się nawet pozmieniać numerów dróg wojewódzkich …(patrz strona 14/16 pkt. 5)